Bebeği yatakta kendi kendine oyalanmaya alıştırın. Bebek altı aylık olunca, sabahları saat altıdan hatta beşten önce uyanmaya başlar. Annesi de hemen başucuna koşup, çocuğun yeniden uyumasına, ya da bir süre kendi kendine oyalanmasına engel olur. Böyle alıştırılan bebeklerin anneleri, çocuk üç yaşına geldiği zaman bile sabah çok” erken saatlerde onunla beraber uyanmak torunda kalmaktadır.
Sabahları erken kalkmak istemiyorsanız, çocuğunuzu bir çalar saat gibi kullanmayın. Sabahleyin bebek uyandıktan beş dakika sonra yanına gidin ve sonraki sabahlar bu süreyi beşeı dakika daha uzatın. Bebek her günkü vaktinden önce uyanırsa biraz sonra her halde tekrar uyuyacaktır. Çocuk uyandıktan sonra yanında bir süre kimseyi görmemeye alışırsa uyanıp tekrar uyuduğunu farketmezsiniz bile. Tekrar uyumasa da her gün daha fazla süre yalnız başına oyalanmasını öğrenir. Bebek ağlar ağlamaz yanına koşmayın. Bekleyin biraz; belki susar. Fakat iyice haykırmaya başlayınca yanına gidersiniz. Bununla beraber birkaç gün içinde bağırıp çağırmadan beklemesini de öğrenecektir.
Altı aylık bebek
artık anne babasının odasında yatırılmamalıdır
. Çocuk doğar doğmaz, anne-babasından ayrı bir odada yatabilir. Fakat çocuğun odası, sesinin duyulamayacağı kadar uzakta olmamalıdır. Eğer başlangıçta anne-babanın odasında yatıyorsa, altı aylık olunca, başka bir odaya geçirilmesinin zamanı gelmiş demektir. Altı aylık bir bebek, birtakım güçlükleri kendi başına halledecek duruma gelmiştir; ayrıca bulunduğu yer hakkında kesin bir fikir sahibi olmamıştır. Bu bakımdan altı ay, bebeği anne-babanın odasından çıkarmak için en uygun zaman sayılır. Bir yaşına gelmiş bir çocuğu, hâlâ anne babasının odasında yatırmak hatalı bir davranıştır. Bir yaşına gelmiş ya da bu yaşı geçmiş çocuk birtakım alışkanlıklar edinmiş olur. O zamana kadar yattığından başka bir yerde yatmak huzurunu kaçırabilir. Çocuk büyüdükçe onu yeni bir atmosfere alıştırmanın zor olacağını unutmayın.
Küçük bir çocuk anne-babanın cinsel davranışlarını görmemelidir. Anlamını kavrayamadığı bu davranışlar çocuğu ürkütür ve sinirlendirir. Anne-babalar çocuğun uyumasını beklemenin yeterli olduğunu sanırlar, oysa çocuk psikiyatrisi uzmanları uyumuş gibi görünen çocukların yatak sahnelerine şahit olduklarını tespit etmişlerdir.
Evleri küçük olduğu için her çocuğa ayrı bir oda veremeyen anne babaların bu yüzden üzülmeleri gerekmez. Başkalarıyle aynı odada yatan çocukların rahatsız olmaları
ya da bağımlı yetişmeleri tehlikesi pek fazla değildir.
Çocuklar daha büyüdükleri zaman hepsine ayrı bir oda vermek elbet en iyi şekildir. Böylece çocuklar, kendi eşyalarına daha rahat sahip olur ve canları istediği zaman yalnız kalma olanağını bulurlar. İki küçük çocuğu aynı odada yatırmanın sakıncası ise, her birinin ayrı ayrı saatlerde uyanıp birbirlerini de uyandırmalarındandır.