Meme emen bebeğin davranışı

Meme emen bebeğin davranışı. Yüzlerce bebeğin me­meyi ilk kez ağızlarına alışını incelemiş bir doktor, bebekleri şa kaçı bir ifadeyle şu tiplere ayırmış: Küçük oburlar, areola”yı tü müyle ağızlarına alıp, doyuncaya kadar kuvvetle emerler. Bura da tek sakınca, çiğnemesine müsaade edildiği takdirde meme ucunu zedelemeleridir. Heyecanlı bebekler, öyle telâşlı ve faaldir ler ki, ikide bir memeyi ağızlarından kaçırır ve yeniden yakala maya çalışacak yerde ağlamaya başlarlar. Bunları, yeniden meme emebilecek hale gelmeden önce kucağınıza alıp birkaç dakika avutmak gerekir. Soğukkanlılar, ilk günlerde emmek istemez, sü­tün bollaşmasını beklerler. Israr etmek, hırçınlaşmalarına sebep olmaktan başka bir işe yaramaz. Zamanı gelince emmeyi çok iyi becerirler. Ağzının tadına düşkünler, emmeye başlamadan önce memenin ucunu ağızlarına alarak dudaklarını sütle ıslatıp bir tadına bakarlar. Acele ettiğiniz takdirde de sinirlenirler

Rahatlarına düşkünler, birkaç dakika emdikten sonra, yeniden başlamadan önce şöyle bir dinlenmeyi tercih ederler. Acele et memek gerekir. Meme emmeyi çok iyi becerirler, fakat ötekilere göre bu iş için daha fazla zaman harcarlar.

Bebeği huysuzlaştıran iki durum: Bunlardan birincisi, çocuğu memeye yaklaştırmak için başını tutmaktır. “Bebekler, başlarının tutulmasına tahammül edemezler ve kurtulmak için debelenirler. İkincisi de, bebeğin ağzını açmak için iki

yandan yanaklarını sıkmaktır. Oysa bebekler, memeyi bulmak için ya; naklarına değen her şeye doğru dönmek isterler. Siz iki yanağına birden değdiğiniz için çocuğu şaşırtmış ve rahatsız etmiş olur­sunuz.
Bebek dikkafalık edip memeyi reddettiği zaman anne öf­kelenmekten kendini alamaz, fakat öfkenin de faydası olmaz. Çünkü bebek henüz ne yapması gerektiğinin farkında değildir. Denemelere birkaç gün devam edildiği, takdirde çocuk da durumu kavrayacak ve memeye alışacaktır.