Disiplinde Ölçüyü Kaçırmayın
Nasıl düşünüyorsanız öyle yapın. Disiplin konusunda titiz bir anne-babanın, bu fikrini değiştirmesi için bence hiç bir sebep yok. Mimli bir disiplin —bundan İtaat, düzen ve İyi huylar edinmeyi kastediyorum— hiç bir çocuğa kötülük getirmez, yeter ki anne-baba makul hareket etsin ve çocuklar topluma uyabilen mutlu insanlar olsunlar. Disiplin, anne-baba aşırı davrandığı, çocuklarına —yaşlarını ve kişiliklerini dikkate almadan— sert ve kaba davrandığı, onları daimî olarak tenkit ettiği zaman zararlıdır. Bu çeşit sertlik ve sıkılık, ya silik ve şahsiyetsiz, ya da İsyankâr tipte çocuklar yetişmesine yol açar.
Çocuk eğitiminde hoşgörü taraftarı olan, çocuk çevresiyle iyi geçindiği sürece İstediğini yapmasına İzin veren, ve çocuğun itaatli ve düzenli olması gibi hususları
fazla ciddîye almayan anne-babalar da, önemli saydıkları konularda çocuğa karşı kararlı ve kesin davranmak şartıyla, terbiyeli ve topluma uyabilen çocuklar yetiştirebilirler.
Anne-babalar, çocuğa karşı fazla yumuşak davrandıkları için pek de hoş olmayan sonuçlar aldıklarında, bunun sadece çocuktan çok az şey İstediklerinden İleri geldiğini sanmayın. Sebep, daha çok, çocuktan bîr şey bekledikleri zaman çekingen ve suçlu davranmaları, ya da farkında olmadan karar verme yetkisini çocuğa kaptırmış olmalarıdır.